"Η Κυριακή των παπουτσιών"

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ "βορείως" ΓΙΑ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ:
ΤΡΙΤΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΧΟΥΛΙΑΡΑΔΕΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΠΡΑΜΑΝΤΑ
 ΠΕΜΠΤΗ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΑΡΑΧΘΕΙΟ ΘΕΤΑΡΟ ΣΚΟΥΠΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΠΛΑΤΑΝΟΥΣΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΚΑΛΕΝΤΖΙ
ΠΕΜΠΤΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΠΡΟΣΗΛΙΟ

"Το 6ο πάτωμα"

Σας περιμένω όλους για το νέο κύκλο παραστάσεων

07-09/05 στο Καμπέρειο Θέατρο Ιωαννίνων! Η αφίσα μας για τον νέο κύκλο παραστάσεων, κοινοποιήστε την!!!

Ας πέσουν οι μάσκες!

Έφτασαν και οι Απόκριες, μια γιορτή στενά συνυφασμένη με το ξέφρενο γλέντι, την ξενοιασιά, τη μεταμφίεση και τη φυγή από την καθημερινότητα!Εορταστικές εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα σε περιοχές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, με διαφορετικές πρακτικές και στοιχεία αλλά και πολλές ομοιότητες,ένα εκ των οποίων-και το σημαντικότερο-η μάσκα!
Η μάσκα, βασικό στοιχείο απόκρυψης και αλλοίωσης των προσωπικών χαρακτηριστικών συνδέεται από αρχαιοτάτων χρόνων με θρησκευτικές παραδόσεις και αποτελεί μέρος μιας ιερής τελετουργίας με έντονο μυστικιστικό ύφος. Κλασικό παράδειγμα αποτελούν οι μάσκες που βρέθηκαν στο νεκροταφείο της πόλης Ουρ στη Μεσοποταμία, και αυτές που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη συνδέονταν στενά με τη διονυσιακή λατρεία και τις εορτές της, όπως τα Βάκχεια και τα Λήναια.
Επιπρόσθετα, η μάσκα συμβολίζει τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων και τον εξαγνισμό της ψυχής που θα την οδηγήσει στην κάθαρση και τη λύτρωση. Στην Πόλη Ριτζέκα της Κροατίας οι κάτοικοι φορούν αποτρόπαιες μάσκες για να διώξουν το κακό, ενώ στην κέλτικη παράδοση οι μάσκες βάφονταν με αίμα για να μη ξεχωρίζουν οι ζωντανοί από τους νεκρούς, που ανασταίνονται.
Πέρα από όλους τους συμβολισμούς, όμως, η μάσκα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κάλυψη των χαρακτηριστικών του προσώπου και την απόκρυψη της ταυτότητας του ατόμου. Σε ένα από τα γνωστότερα καρναβάλια του κόσμου, αυτό της Βενετίας η χρήση μάσκας που ξεκίνησε για τον εορτασμό μιας στρατιωτικής νίκης, οδήγησε σε υψηλή εγκληματικότητα, με αποτέλεσμα οι Αρχές να απαγορεύσουν τις μάσκες για ένα χρονικό διάστημα.
Ας μη ξεχνάμε ότι στις μέρες μας, η χρήση μάσκας, κυρίως στη διάρκεια των Απόκρεων, όποιες πρακτικές και να αναβιώνει, δίνει ελευθερία κινήσεων και πράξεων και απελευθερώνει τη δράση του ατόμου, καθώς αυτό δεν ταυτίζεται με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.
Ό,τι και να δείχνει ή να κρύβει η μάσκα, ό,τι αυτή συμβολίζει και με όποια πρακτική και να συνδέεται, το σημαντικότερο είναι να διατηρούμε την ταυτότητά μας, να μην κρυβόμαστε πίσω από κάτι το προσωρινό και να διαχωρίζουμε τις όψεις της πραγματικότητας!
Καλές Απόκριες!

Μουσειολογία και ζωή!

Η επιστήμη της μουσειολογίας παρουσιάζει πολλά κοινά στοιχεία με τη ζωή. Η πρώτη, όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο, σχεδιάζει ένα μουσείο ή μια έκθεση, με απώτερο σκοπό την επίτευξη της επικοινωνίας με τον επισκέπτη. Η έρευνα και μελέτη της συλλογής, η γνώση και αντίληψη του χώρου, η σύνθεση και σύνδεση διαφορετικών παραμέτρων(θέση, προσβασιμότητα, τιμές, επισκεψιμότητα, ομάδες κοινού, εκπαιδευτική αξία, προϋπολογισμός κ.α.), η ικανοποίηση του Κυρίου του έργου, η θεωρητική παρουσίαση του εκθεσιακού και μουσειακού χώρου, ο διαχωρισμός των ενοτήτων και η κατανομή των αντικειμένων σε αυτές, η αρχιτεκτονική παρουσίαση του μουσειολογικού σκεπτικού και η επιλογή των υλικών, των χρωμάτων, των κειμένων και των φυλλαδίων έχουν ένα και μοναδικό στόχο: να περάσουν το μήνυμα στον επισκέπτη. Και μάλιστα να το περάσουν σωστά. Να καταλάβει ο επισκέπτης αυτό που θέλει ο μουσειολόγος ή τουλάχιστον-δεδομένου ότι έχουμε επισκέπτες διαφορετικών γνωστικών και αντιληπτικών επιπέδων-να κατανοήσει το μήνυμα που είναι πιο κοντά στην κεντρική μουσειολογική ιδέα. Τότε θεωρείται επιτυχημένη μια μουσειολογική προσπάθεια.
Τότε θεωρείται επιτυχημένη και η ζωή. Όταν το φαίνεσθαι ταυτίζεται με το είναι και το θεωρείν. Και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Το φαίνεσθαι είναι η εικόνα που έχουν οι άλλοι για τον εαυτό μας, αυτό που αντιλαμβάνονται βάσει της συμπεριφοράς μας, της αντίδρασής μας, των ιδεών και των απόψεών μας. Το είναι είναι αυτό ακριβώς που είμαστε. Το φαίνεσθαι, λοιπόν και το είναι δεν έχουν τη δυνατότητα πάντα να ταυτίζονται. Όταν συμβαίνει αυτό είναι πραγματικά άξιο λόγου, καθώς αυτό που όντως είμαστε, αυτό ακριβώς αντιλαμβάνονται και οι άλλοι γύρω μας ότι είμαστε. Τέλος, το θεωρείν είναι η εντύπωση που έχουμε για τον εαυτό μας, ο άνθρωπος που νομίζουμε ότι είμαστε και δείχνουμε προς τα έξω. Όταν και τα τρία ταυτίζονται το μήνυμα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας γίνεται αντιληπτό, όπως θέλουμε να γίνει. Το μήνυμα της ζωής μας περνά «σωστά» στον άλλο.
Το είναι αντιστοιχεί στην αληθινή προσωπικότητα και το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, στο κεντρικό μήνυμα που θέλει και πρέπει να αναδείξει ο μουσειολόγος. Το θεωρείν είναι αυτό που πιστεύει κάποιος ότι είναι, είναι αυτό που πιστεύει ο μουσειολόγος ότι θα δείξει στον επισκέπτη. Το φαίνεσθαι είναι η εικόνα του ανθρώπου που βγαίνει προς τα έξω, η εικόνα του μουσείου προς το κοινό. Όταν αυτά τα τρία ταυτίζονται δεν υπάρχει σύγχυση, περνάει το μήνυμα σωστά. Όταν, όμως, υπάρχουν τρεις διαφορετικές εικόνες του ίδιου ανθρώπου και τρία διαφορετικά μηνύματα της ίδιας έκθεσης, τότε πόσο αντιληπτή θα είναι αυτή στον επισκέπτη;

Ομαδικό μυθιστόρημα «ΔΩΔΕΚΑ»

Μια ιστορία για την αλήθεια που κρύβουμε μέσα μας

Δώδεκα άνθρωποι, δώδεκα ξεχωριστές προσωπικότητες, η καθεμία με τις δικές της «λεπτομέρειες», τις διαστάσεις, τις σπουδές, τα ενδιαφέροντα, την καριέρα, τις ελπίδες, τους φόβους, τις ασχολίες, δώδεκα ξεχωριστά άτομα που δεν είχαν ποτέ βρεθεί κάπου όλα μαζί, έτρεξαν το καλοκαίρι του 2009 μια ιδιαίτερη, πρωτότυπη πνευματική σκυταλοδρομία.

Έγραψαν ένα μυθιστόρημα. Κομμάτι-κομμάτι. Εκκίνηση πήρε ο Μίλτος Γήτας, έτρεξε τη διαδρομή του, έδωσε τη σκυτάλη στην Παυλίνα Κωνσταντάρα κι εκείνη συνέχισε να τρέχει στην ίδια διαδρομή, αλλά με τα δικά της βήματα, έδωσε τη σκυτάλη στην Εύη Γνωστοπούλου, που συνέχισε το τρέξιμο στα ίδια χνάρια αλλά με τα δικά της παπούτσια, πέρασε τη σκυτάλη στον Βαγγέλη Αυγουλά, που συνέχισε να τρέχει με τη δική του αναπνοή, και μετά η Ράνια Αηδώνη και μετά η Μαρίνα Καρπόζηλου, η Χριστίνα Κόλλια, η Μαρία Κατούφα, η Ελίνα Οικονόμου, ο Μιλτιάδης Δημητρίου, η Ελένη Βασιλοπούλου, ώσπου ο τελευταίος δρομέας, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, τερμάτισε.
Το Δώδεκα είχε γεννηθεί. Η ιστορία του είχε γραφτεί. Τα δράματά του είχαν παιχτεί. Οι ήρωες του, η Ζωή, η Ελένη, ο Έκτορας, ο Θωμάς, ο Αντρέας, η Χρύσα, η Ασπασία, είχαν ζωντανέψει.
Καθένας αναγνώστης που θα διαβάζει το Δώδεκα θα του ξαναδίνει ψυχή. Και ζωή. Θα ξαναδίνει ζωή στα όνειρα, στη μορφή, στον έρωτα, στις σκέψεις, στις αποφάσεις, στις ενέργειες, ακόμα και στο θάνατο, όπως ακριβώς οι ήρωες της ιστορίας.
Καθένας αναγνώστης θα γίνεται κομμάτι του Δώδεκα και συνέχειά του.
Όπως άλλωστε οι 12 συγγραφείς του.

Επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης Κωνσταντάρας
Εκδόσεις: Εμπειρία Εκδοτική
Σειρά ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Κυκλοφορεί από την Εμπειρία Εκδοτική την 1η Μαρτίου

Χριστουγεννιάτικες σκέψεις...

Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες μας πιάνει μια μελαγχολία, μια αίσθηση μοναξιάς και έλλειψης κάποιου πράγματος που δεν μπορούμε ακριβώς να το προσδιορίσουμε. Μπορεί απλά να είναι η μελαγχολία και "κατάθλιψη" των Χριστουγέννων ή ο απολογισμός της χρονιάς και της ζωής που πέρασε. Τι κάναμε; Τι δεν κάναμε; Για τι μετανιώσαμε και για τι δεν πρέπει να μετανιώνουμε;
Τελικά τι είναι αυτό που μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους και ως που οριοθετούμε τα πρέπει, τα μη, τα γιατί, τα μήπως;
Κάθε χρόνο, τις τελευταίες μέρες του απολογισμού και με την ελπίδα για μια νέα και καλύτερη χρονιά ίσως πρέπει να αναλογιστούμε πως να αλλάξουμε-αν χρειάζεται-τους εαυτούς μας, να βρούμε το νόημα στα πράγματα που θέλουμε και να βάλουμε τις προτεραιότητες όπως επιθυμούμε. Εξάλλου με τους εαυτούς μας θα περάσουμε και τη νέα χρονιά και τις επόμενες. Είναι καιρός πλέον να συμβώνουμε αρμονικά και ειρηνικά με τις πράξεις και τις σκέψεις μας, τις πιθανότητες και τις σιγουριές μας, τα αρνητικά και τα θετικά μας!
Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, ευτυχία και επιτυχία...

Παρουσίαση βιβλίου- "Επαφή"

To βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης Ιωαννίνων και οι εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Μίλτου Γήτα με τον τίτλο "Επαφή", την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 7:00 μ.μ.

Ποιήματα θα απαγγείλει η ηθοποιός Θεοδώρα Τζήμου